Umowa powiernicza w przedsiębiorstwie

W umowie powierniczej występują dwie strony: powiernik i powierzający, w której powiernik zobowiązuje się do świadczenia usług, dotyczących realizacji określonych, wyznaczonych przez powierzającego interesów i zadań. W tym przypadku do czynienia mamy z tak zwaną umową nienazwaną, która swoim charakterem przypomina umowę zlecenie.

Wszystkie umowy zawierane między dwoma stronami nie posiadające odrębnych przepisów reguluje się je na podstawie art. 750 Kodeksu Cywilnego, który w świetle prawa brzmi:

„Do umów o świadczeniu usług, które nie są uregulowane innymi przepisami, stosuje się  odpowiednio przepisy o zleceniu”

Podpisywana umowa posiadać powinna: 

• dane osobiste stron, między którymi podpisywany jest dokument, 
• cel szczegółowy, 
• informacje na temat obowiązków i praw stron, 
• określenie rzeczy lub praw będących przedmiotem zobowiązania, 
• warunki spełnienia danego zlecenia, od którego zależy otrzymanie przez beneficjenta rzeczy lub prawa, 
• czas trwania umowy, o ile został określony. 

Istnieją trzy rodzaje powiernictwa. Pierwszym z nich jest zarząd powierniczy, w którym powiernik zarządza powierzonymi rzeczami lub prawami majątkowymi, będącymi jego własnością, na rzecz obcej osoby – w obcym interesie.

Drugim z nich jest przewłaszczenie na zabezpieczenie, który polega na przeniesieniu na własność powiernika rzeczy w celu zabezpieczenia wierzytelności.

Ostatnim rodzajem powiernictwa to powiernictwo bez przenoszenia własności, w którym powiernik jest uprawniony do zarządzania obcym majątkiem we własnym imieniu.